Ayşe Kulin çok sevdiğim bir yazar olduğu için, Veda romanını büyük keyifle okumuştum. Ayşe Kulin'in birçok kitabında olduğu gibi Veda'da da, hikayesi anlatılan ailenin tüm yaşantısını ve duygularını içimde hissetmiş, onları sevmiş, sanki yaşadıkları ortamın içindeymişim gibi hissetmiştim.
Ve kitap bittiğinde de sanki o konaktan kapı dışarı edilmişim gibi gelmişti.:)
Özetle, kitap beni çok içine almıştı. Hal böyle olunca, Veda'nın dizisi çekileceğini duyunca ilgimi çekti. Gerçi okuduğum hiçbir kitabın film ya da dizi uyarlaması bana romanı kadar keyif vermedi şimdiye kadar.
Bir de, film hadi neyse de -iki saatte izliyorsun bitiyor- sonunu bildiğim bir kitabın dizisine en az iki sene bağlanmak bana biraz saçma geliyor.
Üstelik kitaptaki aşk - spoiler yok burada, Mehpare ile Kemal'in arasında bir aşk olacağı zaten gün gibi aşikar- ve bu aşkın seyri beni çok etkilemişti. Ben bu seyri biliyorken ne kadar keyif alabilirdim diziden ya da kitabı okurken derinde hissettiğim duygunun ne kadarını yaşatabilirdi bana dizi?
Bu hislerle, bu gece biraz gecikmeli de olsa izledim Veda'nın ilk bölümünü.
Diziye çok emek verileceği kesin, bu emekte payı olan herkesin ellerine sağlık öncelikle.
Ama önyargımda da haklıymışım gibi hissettim. Öncelikle sahneler bana biraz abartılı geldi. Dönem dizisi olması, eski zamanlarda geçiyor olması, duruşların, bakışların, tavırların abartılı olması gerektiği anlamına gelmiyor. Sonuçta günlük hayatlarını yaşıyor karakterler, konağın içinde geziniyorlar işte, büyütülecek bir durum yok.
Diyaloglar da pek doğal gelmedi bana, biraz yavan kalmış, içine pek giremedim.
Ama dedim ya, ilk bölümü izledim sadece. Belki diğer bölümler daha başarılıdır, bilemiyorum. Ama sonuçta dizi ilerledikçe illa ki açılacaktır, mayalanacaktır. Ancak olacakları biliyor olmamdan ve o aşkın tadını dizinin bana vereceğinden çok şüpheli olmamdan, büyük ihtimalle üç beş bölüm bakar ve bırakırım diye düşünüyorum.
Eğer şimdiki düşüncelerim ileride ciddi şekilde değişirse zaten mutlaka buraya not düşerim.
Şimdilik böyle.:)
